Geologie van de Nederlandse duingebieden

Het duingebied in Nederland omvat het strand, de zogenaamde Jonge duinen, die langs vrijwel de gehele Nederlandse kust voorkomen, en de strandwallen en duinen, die aan de oostzijde van de jonge duinen voorkomen in Noord- en Zuid-Holland. (Berendsen, H.J.A., 2008)

De ontstaanswijze van het gebied hangt nauw samen met de zeespiegelstijging in het Holoceen. Tijdens de periode van de snelle zeespiegelstijging in het Atlanticum werden ten westen van de huidige kustlijn waarschijnlijk al strandwallen gevormd. Deze werden bij een snel stijgende zeespiegel echter na korte tijd weer afgebroken, waarna verder naar het oosten nieuwe strandwallen werden opgebouwd. (Berendsen, H.J.A., 2008)


De Noordzee liep in het Holoceen vol en West- en Noord-Nederland liepen onder. In de huidige kustzone ontstonden strandwallen die een groot waddengebied en lagunes enigszins afschermden. In eerste instantie waren de strandwallen onderbroken, maar rond 4800 jaar geleden ontstond een min of meer ononderbroken strook langs de Hollandse kust. De zeespiegel stabiliseerde en er werd vanuit zee meer zand aangevoerd. De strandwallen bouwden zich richting de zee uit. In een paar duizend jaar verlegde de kust zich op verschillende plaatsen zo'n tien kilometer zeewaarts. Tijdens de Romeinse tijd lag op veel plaatsen de kust enkele kilometers voor het huidige strand in zee. (Naturalis, 2010)