Mycologie van de AWD (1)

De meeste bodem-gebonden soorten laten het nu afweten. Zeker na een vorstperiode storten de bevroren exemplaren in zodra het gaat dooien. De hout-gebonden zwammen hebben het nu 'voor het zeggen'. Zo zijn er nog een flink aantal Vosrode Weerschijnzwammen (zie foto) te vinden, de weerschijn komt van de onderzijde. Wanneer je naar de poriën aan de onderzijde kijkt en je beweegt je hoofd heen en weer is het net alsof die oplichten. Vandaar ook de naamgeving. Deze abeel groeiende soort is zeldzaam in Nederland. 

In deze tijd kun je ook veel Trilzwammen zien en dus vinden op voornamelijk takken van Eiken. De trilzwammen die je kan aantreffen zijn; de Gele- (zie foto), de Zwarte-, de Bruine, de Eiken- en de Zakjestrilzwam. De gele vallen goed op en kun je in deze tijd van dode bomen en kale takken nauwelijks missen. Je kunt in deze tijd ook wintervaste paddenstoelen vinden zoals de Oesterzwam en het Fluweelpootje. Ik zou zeggen trek er op uit en kijk rustig rond

Verslag en foto's Theo Westra

Geologie van de Nederlandse duingebieden

Het duingebied in Nederland omvat het strand, de zogenaamde Jonge duinen, die langs vrijwel de gehele Nederlandse kust voorkomen, en de strandwallen en duinen, die aan de oostzijde van de jonge duinen voorkomen in Noord- en Zuid-Holland. (Berendsen, H.J.A., 2008)

De ontstaanswijze van het gebied hangt nauw samen met de zeespiegelstijging in het Holoceen. Tijdens de periode van de snelle zeespiegelstijging in het Atlanticum werden ten westen van de huidige kustlijn waarschijnlijk al strandwallen gevormd. Deze werden bij een snel stijgende zeespiegel echter na korte tijd weer afgebroken, waarna verder naar het oosten nieuwe strandwallen werden opgebouwd. (Berendsen, H.J.A., 2008)


De Noordzee liep in het Holoceen vol en West- en Noord-Nederland liepen onder. In de huidige kustzone ontstonden strandwallen die een groot waddengebied en lagunes enigszins afschermden. In eerste instantie waren de strandwallen onderbroken, maar rond 4800 jaar geleden ontstond een min of meer ononderbroken strook langs de Hollandse kust. De zeespiegel stabiliseerde en er werd vanuit zee meer zand aangevoerd. De strandwallen bouwden zich richting de zee uit. In een paar duizend jaar verlegde de kust zich op verschillende plaatsen zo'n tien kilometer zeewaarts. Tijdens de Romeinse tijd lag op veel plaatsen de kust enkele kilometers voor het huidige strand in zee. (Naturalis, 2010)

Geografische ligging

De Amsterdamse Waterleidingduinen zijn te vinden tussen Zandvoort (Noord-Holland) en de Langevelderslag in de gemeente Noordwijk (Zuid-Holland). Het duingebied is één van 's Nederlands grootste duingebieden en wordt grotendeels gebruikt als waterwingebied voor de regio Amsterdam. 

Introductie

De Amsterdamse waterleidingduinen zijn nog steeds onderhevig aan dynamische processen. Dit gebied is mede daarom een interessant onderzoeksobject. Ik ben geïnteresseerd geraakt in de processen die zich daar afspelen. De komende maanden zal ik mij bezighouden met dit prachtig stukje Nederland.

Naast het bijhouden van deze blog schrijf ik hierover een scriptie.